Dataloggers: verschil tussen versies

Huidige versie van 25 mei 2011 om 15:30

Een datalogger (ook wel datarecorder genoemd) is een meetinstrument dat gegevens meet en opslaat in relatie tot tijd of in relatie tot locatie. Het meten gebeurt door een ingebouwde sensor, ofwel door externe instrumenten en/of sensoren. Steeds vaker zijn dataloggers gebaseerd op elektronica, zoals een digitale processor of computer.

Dataloggers zijn kleine, draagbare apparaten die van energie worden voorzien door een batterij. Ze zijn voorzien van een microprocessor, een intern geheugen voor gegevensopslag, en een of meerdere sensoren. Sommige dataloggers communiceren met computer, waarbij ze softwarematig worden ingeschakeld en waarbij de gegevens via deze software kan worden uitgelezen en geanalyseerd. Communicatie met een computer geschiedt draadloos, via een USB-kabel of via RFID. Andere loggers beschikken zelf over bijvoorbeeld toetsen en een LCD-scherm.

Dataloggers worden bijvoorbeeld ingezet voor het bewaken van de koelketen, in de logistiek en voor verplichte HACCP-registraties (ook GDP en BRC). Ze bieden de mogelijkheid om automatisch continu gegevens te verzamelen. Na activatie kunnen dataloggers onbeheerd blijven meten en registreren. Dit geeft een uitgebreid, nauwkeurig beeld van de omstandigheden. Veel dataloggers zijn programmeerbaar zodat specifieke waarden kunnen worden geregistreerd.

Er zijn loggers beschikbaar voor het monitoren van verschillende waarden (temperatuur, vochtigheid, schok), voor verschillende meetbereiken (bijvoorbeeld temperatuurloggers geschikt voor cryogene omstandigheden, of juist voor het meten van extreme hitte en voor verschillende toepassingen.

Naast de genoemde elektronische loggers wordt er ook nog altijd gebruik gemaakt van traditionele chart recorders: mechanische loggers die hun registratie weergeven op papier, en dus ook zonder computer kunnen worden uitgelezen. Dit type datalogger wordt daarom onder meer ingezet voor temperatuurregistratie bij zendingen naar ontwikkelingslanden.