EEM software
Geschiedenis
De methodiek is ontstaan omstreeks 1940, voordat computers bestonden. Sinds de intrede van de PC heeft de eindige-elementenmethode (In het Engels: "Finite Element Method" (FEM) / of "Finite Element Analysis") een grote vlucht genomen. Vooral de koppeling aan een 3D Computer Aided Design (CAD) pakket biedt grote voordelen: het moeizame opbouwen van geometrie is niet meer nodig, waardoor snel de invloed van ontwerpwijzigingen op de resultaten (spanningen / resonanties / temperaturen / verplaatsingen / doorbuiging) kan worden bepaald.
Problemen
Vooral een juiste bepaling van de belasting die op de structuur of het onderdeel inwerkt is cruciaal voor de betrouwbaarheid van een berekening. Daarbij worden dan ook veelal benaderingen gemaakt, bijvoorbeeld aannames over de maximale:
- windkracht op een hoog gebouw
- kracht van een aardbeving
- belasting van een brug door een trein of ander zwaar voertuig
- krachten op een vliegtuigvleugel in omstandigheden zoals onweer.
De post-processing is evenzeer van cruciaal belang. Dit is het proces waarbij de gebruiker zelf de onvolkomenheden van de software in rekening brengt en op deze manier een juiste oplossing bekomt.
Met software moet vaak zeer veel informatie worden ingelezen waarbij een slogan onthouden moet worden: onzin in = onzin uit.
Rekenpakketten
Er zijn diverse rekenpakketten commercieel verkrijgbaar, bijvoorbeeld ABAQUS, Algor, Ansys, COMSOL, DIANA, SAMCEF, Nastran en Marc. Open source pakketten zijn Z88, SLFFEA, YADE, FEniCS, deal.II, freeFEM en Code-Aster.
In dit voorbeeld werden de normaalkrachten in een constructie bepaald:
